Όταν το παρόν καθορίζει το μέλλον, αλλά η προσέγγιση του παρόντος δεν προσδιορίζει κατά προσέγγιση το μέλλον.Το Χάος.

Ακόμα και ο Πάνας θα λύγισε όταν είδε πρώτη φορά την Σελήνη , ήξερε πως ποτέ πια δεν θα ξανακοιτάξει το φεγγαρόφωτο χωρίς να την επιθυμεί.

Κάποιο νεκροί δεν δέχονται την υπόδειξη της ύλης και συνεχίζουν να μένουν ανάμεσα μας, με τον ίδιο τρόπο που ορισμένοι ζωντανοί περπατάνε σε αυτή τη γη άσκοπα.

Πρέπει πάντα να συμφιλιώνεσαι με τον άλλο σου εαυτό,με τον ίσως μαγικό άνθρωπο που κρύβεις μέσα σου

Αιωρούμενος στα δέντρα,προστατεύει τις μάγισσες που διάλεξε ο ίδιος να ομορφαίνουν το δάσος του.

Ο μόνος τρόπος να φωτιστεί μια  καρδιά είναι να γνωρίσει ακόμα μία και αρχίσουν να μοιράζονται τα σκοτάδια τους.

Μία νέα ιστορία γράφει και βλέπει τον άλλο του εαυτό να κατοικεί εκεί που πρέπει..

Η κραυγή του θα σκίσει τη νύχτα στα δύο και θα αναστατώσει ακόμα και τα στοιχειά του δάσους.

Κρατάει τα μυστικά σου και καμουφλάρεται σε λευκά πανιά παραφυλώντας να μη τα μάθει κανείς.